Vandaag vertel ik jullie alles over het protocol en pedagogisch onverantwoord zijn.
Hallo allemaal, welkom op mijn blog. Ik ben docente Nederlands in opleiding en loop stage op een middelbare school. Werken als docent betekent dat geen enkele dag hetzelfde is. Op mijn blog schrijf ik om de twee weken over mijn ervaringen in de klas.
Zenuwachtig zet ik de PowerPoint aan. Ik stuur de klas die ik het eerste uur lesgaf iets eerder weg. ‘Jongens, er komt zo een heel belangrijke meneer van de HvA kijken, dus jullie mogen alvast wat eerder weg. Rustig op de gang, ga direct naar de volgende les’, zeg ik terwijl ik driftig de deur laat openzwaaien. Uiteraard weet ik dat ze niet direct naar het volgende lokaal gaan, maar daar maak ik me nu even niet druk om. Ik draai me om en daar staat de HvA-meneer. Fantastisch, hij is er al. Aangezien ik mijn les ga geven in het videolokaal kan hij live meekijken via de camera’s, zonder dat hij in levende lijve in het lokaal zit. Fantastisch, dan kan ik niet zien hoe hij denkt over mijn les. Hij ziet mij dus wel, maar ik hem niet. De leerlingen komen binnen. Ik heb gisteren al verteld dat er een belangrijk iemand komt en ik heb gevraagd of ze zich buitengewoon goed wilden gedragen. ‘Als het goed gaat, dan trakteer ik misschien wel’, zeg ik beschaamd. Omkoping is natuurlijk niet pedagogisch verantwoord en ook niet bepaald professioneel, maar nood breekt wet. Sommige leerlingen vragen bij de deur zachtjes waar de HvA-meneer dan is en ik fluister terug dat hij via de camera’s meekijkt. Een jongetje vergeet even zijn act en zwaait uitbundig in de camera. Ik zeg niks, maar weet nu al dat hij heel goed zijn best moet doen om nog de traktatie te krijgen. Ik begin de les, eerst is het allemaal nog onwennig, want ik voel me behoorlijk bekeken. Al snel gaat alles vanzelf en heb ik niet eens meer het idee dat er naar me gekeken wordt via de camera’s. Na vijftig minuten vertrekken de leerlingen op naar de volgende les. Mijn stagebegeleider, werkplekbegeleider en de HvA-meneer komen binnen. Mijn les en mijn voortgang over het gehele jaar worden besproken, dat is het protocol van de HvA. Ik houd mijn adem even in. De voldoendes voor de verschillende competenties rollen over tafel. Eindresultaat: een acht. Fantastisch, na de meivakantie trakteer ik, ook aan de uitbundig zwaaiende leerling.
Juf Nikki.
Vergeet niet op de knop ‘volg’ te drukken, dat kan ook zonder account. Tips en leuke berichten zijn altijd welkom!